Bu Da Geçer... Şiiri - Döndü Dülger

Kime gönlümü açtıysam,
Sonunu hep gözyaşıyla süsledim.
Şükür ettiğim,
Nihayet gönül gönülde sifalanırmış dediğim anda,
Büyük lokmaydı yutamadım boğazıma dizdim.
Bekleye bekleye tadı kaçtı, gökyüzüm karaya bulandı,
İnleyen namelerime yenilerini ekledim.
Gönlü yine bıraktım yalnızlık çukuruna,
Teslim ettim hayallerimi kaderin ağlarına,
Anladım ki mutluluk doğmayacak bir güneşti benim dünyamda.
"Bu da geçer ya hu"sözüyle irkildim,
Şunun şurasında ne kaldı ki ömürden dedim!
Baharıma yine sararmış yapraklar döşedim.
Yine bir tek kendime gücüm yetti,
Bir sigarama, bir kalemime yine yük bindi,
Kırgın dallarıma bir kırık dal daha ekledim.
Ve biliyorum ki bu bir son değildi.
Balçıkla sıvadığım düşlerimi de alıp yanıma,
Yerde yatan hayal kırıklıklarımı da takıp koluma,
Gölge olup güçlü durmaya,
Hiçken varolmaya ant içtim.
Olana, olmayana, olacağı varsa da,
Eyvallah dedim!
Sabır ya fani sabır diye diye,
Hüsran dolu gönül defterimi de asıp boynuma,
Yetim sözlerimi ben çoktan maziye gelin ettim...
Döndü Dülger