Oturuyorum gözlerim dolu
sözlerim bogumlu
bedenim egilmiş bir halde oturanlara bakıyorum
gitmem yaklaştıkça içimden fırtınalar kopuyor
gözlerim dolu bir pınarı andırıyor
Gitmem bana huzur mu efkar mı kazandıracak bilinmez
kalanlara hasret rüzgarı ekip gidiyorum
yollarla dost olup düşüyorum gurbete
ilk sevgilimin adı da gurbetti
bu da sonuncusu buda gurbet oldu
Her sevgili bir yol çizermiş
İlk sevgili yol çizip gitti.
Yolda kalıp gurbet çi olduk
Ekler ekleyip çi yaptık
Bir başkası bakalım bize ne isim takacak.
Güler uzun ömür kısa
günü yaşa,Günsüz kalma...
Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta