Ödünç zamanlar yaşadıklarım.
Bana mı ait yoksa emanet mi bilmeden harcayıp duruyorum sorumsuzca,
Tükenip gidişine aldırmadan.
Zamanla boşluklarımı hissediyorum.
Doldurmaya çabalayıp öylece bıraktığım boşluklarım,
Doğru kelimeyi bir türlü bulamadan.
Cümlenin öznesi belli, ben.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta