Hiçli hissiz boşluğa dalıyor bunalmış bedenim
Çınlamasız bir sessizlikte kaybolmayı ister gibiyim
Oluk oluk akarken insanlar önümden
oturuyorum
Kan kırmızı boncuklar saçılıyor elimden
Kehribara çalan plastik tesbihimden
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta