Direncim kalmadı benim. Gökteki tüm yıldızları sırtımda taşımaya. Dünyadaki bütün pislikleri yutmaya, insanlara katlanmaya. Umudum, umutlarım bir bir döküldü toprağa. Bu yüzden çaresiz kaldım bu savaş alanında. Ne bir kalkanım nede bir kılıcım var ellerimin arasında. Her adımda düştüm bir çukura ve yıprandı tenim, yansıdı ruhuma. Ruhum bedenimden daha bitkin, düşlerim çekilmiş bir köşeye kan ağlamakta. Öyle ağlamaklı yaratılmışki yüreğim, dokunsan bulutlar gibi ağlamakta.
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta