İşçiyim, memurum, emekli babam.
Bir lokma. Bir hırka, gayretim çabam.
Bitmedi, mahşere kalacak davam.
Horoz bile kurban olur dediler.
Hep bizden çaldılar, bizden yediler.
Güzel konuştular, biz de dinledik.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
güzel bir çalışma
kutlarım
Kula kulluk çıkarlar menfaatler nefsin önüne geçince,ne din ne iman tanıyor ve bu şerefsizler millete destek olacağına her alanda köstek oluyor yıllar yılı ve yine her dönem aynı hikaye aynı nakarat.Peki bu toplumu oluşturan biz bireyler isek ne yapıyor kimlerin peşinden nereye gidiyoruz.Yaz çiz kendin oku politikası işe yarıyor mu? Yada dersleri veriliyormu; Aslında Aziz nesinin ömrümce tek bir sözüne katılmışımdır Türk milleti koyundur koyun..
MÜKEMMEL HARYKASINIZ YÜRE?YNYZE SA?LIK
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta