Bir kış ayında çiçeklerin üstünü örten karlarla dolu bir parkta,
Bir banka oturdum, biraz ileride yürüyen bir adam vardı.
Sonra çantamı açıp okumak üzere aldığım 'Diriliş'i elime aldım.
Dayanamadım adamı seyretmeye başladım, çünkü yüzü sapsarıydı.
Adam yürüdü, yürüdü sonra durdu.
Eline mor bir menekşe aldı.
Her sevincin her kederin
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
Devamını Oku
En ölümsüz sevgilerin
Sonsuz denen göklerin
Herşeyin bir sonu varsa
Ayrılıkların da sonu var
Bir gün çıkıp geleceksin
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta