Biz Şiiri - Atila Yalçınkaya

Soğuk üşüyordu ellerimizden.
Yaylar gerilirdi bedenimizden.
Korku ürküyordu gözlerimizden.
Aşkımızdan sevda kahroluyordu.

İhtilaf katleden kardeşler bizdik.
Dostun arkasından üçüncü gözdük.
Riyaya mezarlar eşeyen sözdük.
Yalan semtimizden defoluyordu.

Merhamet kahreden tek gücümüzdü.
Nefse vuran sille ilk öcümüzdü.
Gözyaşsız geceler hep suçumuzdu.
Şeytanlar korkudan savruluyordu.

Kalpten akıyordu mübarek sözler,
Matem tutuyordu sefil iblisler,
Korkudan titriyor ebleh harisler.
Tüm şerir nazarlar köreliyordu.

Düşman yoktu gittiğimiz beldede.
Sille vurana da yüzümüz yerde.
Görülen günaha. göze kör perde.
Gıybetin defteri dürülüyordu.

Atıla Yalçınkaya
01.11.2010