Bitmemiştir Şiiri - Gökay Yaşar Üzümcü

Sipariş verilmiş şiirlerimden kopartıyorum seni.
Sen kendini oku bitince, ben de seni.
Ne zayıflıktır ki şiir bitmeli,
Bitmeyen resim, müzik, kitap oluyor da
Neden şiir bitmeli?
Miras bırakamaz mıyım seni çocuklara?
Bırakamamalı mıyım her yerine bir soru işareti,
ki sen okurken kendini, genişletesin benliğini?
Ne olur benden kopup sorabilsen bana niye,
Neden yazdın bir gecenin kovuğunda beni.
Olmaz ya bu, sen de bir okuyucuya muhtaçsın.
Bir düzenin, melodik bir cümle akışın...
Özgür bıraksam seni bir harf fazla ekleyebilir misin kendine?
Ya zamana bıraksam, yazmasam kağıtlara baytlara,
Kalabilir misin hayatta, ölümsüzlüğü yakalayabilir misin?
Yayınlamasam seni, küser misin bana?
Ya yaysam sağa sola, ücretsiz yapıştırsam ilan gibi,
Yine de gerçeği arayan okuyucu kitlesinden uzak,
Yazın az, kışın çok okunmaktan kaçabilir misin?
Bir ilhamın olmasa, bir ışığın, kim bakardı uzunca sana?
Kim gülerdi seni hatırlayıp,
Kim ağlardı okudukça kendini dağlayıp?
Bir şeylerin özünü almasan, anlatmasan kendine ayıp.
Bilir misin bize veda etmeden önce,
Kaç kişi kağıt kalemle sordu seni derinlerinde arayıp?
Bize sen kaldın vasiyetlerden, tarihten, Aşktan, düşününce.
Bazısı sen yazılasın diye, bazısı seni yazdı diye bu gün kayıp.