Bu yaşam, tükettiğimiz bir ömür oldu…
Bitmeyesiye gölgelik zamanlarının ardında kalan eskimiş bir beden, yıpranmış bir ruh, vazgeçilemeyen yaşamın içine saklanmış anılar zinciri ve sahipsiz kalmış bir ruh halinin yalnızımsı düşünceleri, vazgeçilemeyen sevdanın tüm güzellikleri ile bedene düşmüş yorgunluklarının ardında kalan bir hiçlikle bitmeli artık bu sevdadan kalan yıkıntıların sabrı…
Yeni bir hayatın örtebileceğini sanmadığım sevinçler bile olsa yeni yaşamda, artık dur denmeli senli geçmiş tüm zamanlara…
Belki çok şey unutulup gidecek, belki tüm izleri donmuş buzlar kapatacak, belki nefes almalardaki heyecanlar tüm geçmişin hırıltılı sayıklamaları yok sayılacak ama bitmeli her şeye rağmen bitebilmeli bu sahipsiz kalmış düşünceler…
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
