Bit
Ağzına kan bulaştırdığın
Sakalına yapışan bitlerini
Dünyaları serdikçe serdiğin
Yedikçe doymak bilmeyen
Ar damarı çatlamış itlerini
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Evet!
""O cübbeyi" asla giymeyeceklerden biri de benim!
Çok eminim ben ve siz gibi "onuruyla" yaşayıp, öyle gitmeyi düşünen, isteyen epeyce var
Memleketimde,
Kimileri "açık, net!"
Kimileri "suskun"
Kimileri uyarı bekler gibi,
Diğerlerini saymıyoruz!
"Çıkar mı"
Cehalet mi
Korku mu?
Kategorik bir çalışma yapılabilir aslında,
Yarına "belge!"
"Ne kadar bit!"
Tebrikler Yusuf Bey...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta