9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Bir el ver ki, bu ayrılık son bulsun,
Birlikteyken, gönül coşar, canan gel.
Güç verince, bu yük hafifler, bilesin,
Birlikteyken, gönül coşar, canan gel.
*
Sonsuz ırmakta, beraber akalım,
Tek yürekle, sarp dağları aşalım.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta