Alsam sevgilimi çıksam dağlara
Birlikte toplasak kır çiçeğini
Karanlık basanda insek bağlara
Demet-demet kesek gül çiçeğini
Kokulu gülleri tutsam burnuna
Bahçede gezerken girse koluma
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta