Çıldırtır gecelerde yokluğu,
firarileşir gün,
amansız kovalamaca başlar,
hayal görür doğaya bakan o bakışlar.
Binkere ölür, binkere doğar tüm canlılar.
Yinede saçlarına düşen güneşin alazı
ısıtır gecelerin kutuplaşan sıcağını.
Birkere sevdaya düştüyse insan
Kulakları sesten kesilir,
dur durak bilmez çarpan kalpleri,
sen beni dinle dostum!
hafife alma sevda denen o masalı
An gelir, gineşten kapan bir parça olur
yakar kalbini
An gelir, kutuplardan kopan buz misali
dondurur hayallerini.
Birkere sevdaya koşarsa insan
Tarif edemez evrendeki varoluşunu
yinede sen hafife alma dostum
bu sevda denen masalı...
31.05.2005
Şevket Dalboy
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta