(adınla başlıyorum..
elif lâm he)
gözlerimin karmaşaya alışması gerekli
kırıntıdan paçavradan arınmalı kalbim
sen olan bütünlüğüm parçalanmadan
ben olan hiçliğime ulaşmalıyım
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
ÜSTADIM ÇALIŞMANIZI TEBRİK EDERİM ..BEĞENEREK OKUDUM..SELAMLAR..İBRAHİM YILMAZ.
oysa azıcık ölsem
çokça yaşayacaktım
az yaşayıp hiç ölmeden
Bu ne büyük, ne kadar anlamlı, ne kadar öz mısra... Vayyyyy, dedirttiniz.. vayyy ki vayyy.. kutlamak düşer bana.
Aferin.. Gerçekten aferin şiire, oldukça fiyakalı duruyor sayfada..
Şükrü Özmen şiirlerinin (okuduklarım içinde) en iyisi. Biraz sancılanacaksın bundan sonra, içinde birikenlerin biraz demlenmesini bekleyeceksin bundan sonra.. Çıta epey yüksek ve ipilince..
Kun feyekûn; ol kitabın kavlince..
tefekküre daldıran şaire sevgiler saygılar tebrikler..
Her dötrlüğü mükemmel ve duygu dolu bir şiirdi teşekkürler
Tefekkürâttan mülhem hissiyât...Tebrikler
güzeldi..beğeniyle okudum...tşk..
ne kadar güzeldi yaa...
bu siire dönecegim kafami karistirdigi icin biraz sorgularimda kimbilir.birilerine birseylere benziyor.analiz gerek.su varki fark var.bu olmali her siirde.simdilik eyvallah usta
tuz kokar, su çürür de; ölüm mizanda az veya çok diye hesap verir... rahminde açılan pencere toprağın... doğuş ve dönüşse senin... adınla başlar, adına koşar...
sevgi ve saygılarımla.
Bu şiir ile ilgili 57 tane yorum bulunmakta