Bırakma Beni Şiiri - Kasım Kobakçı

Bütün umudumu yitirdiğim bir demde,
Issız ruhuma bir güneş gibi doğdun.
Renk kattın o solgun, o kederli çehreme,
Aydınlığınla en kuytu köşemi bile boğdun.
Kalbimin durmaksızın atan tek sebebiydin,
Masum bir temasın heyecanı hala içimde,
Ansızın bu vedayla her şeyi mahvettin.

Boşlukta şimdi ellerim, kimsesiz bir biçimde.
En derin yaraları sardı yokluğunun sızısı,
Ne olur vazgeçme, kalbimin son sığınağı,
İyiliğim ol yeniden, bitsin bu kara yazı.