Yürürken boş kaldırımlarda âheste,
Fikrin gürleşsin sessizliğe inat.
Sana eşlik eden yağmurla birlikte,
Gözyaşın coşsun çekinme,bırak!
Ruhunun keskin yankısı yıksın duvarları.
Âlemin sağır kulaklarına ulaşır elbet.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,




keşmekeş her tarafta hele ki ruhlarda...bazen isyan ile dışa vurum bazen sessizlikle içe haykırış... ama hep bir isyan...
anlatımınız, yazımınız çok başarılı Hülya Hanım... selamlar...
ne güzel bir şiir bu böyle
'Gören duyar belki cılız sesimi,imdat!'
Bu mısradaki 'belki' sözcüğünün yeri yanlış geldi bana, mısranın başında daha güzel duruyor gibi..
Yüreğinize sağlık.
'..Görmekten bıktıysan kirli ruhları,
Kimsesizliği dost edindiysen ebedî,
Bir damla bile kalmadıysa akacak,
Ne tutuyorsun o canı içinde,bırak!'
oldukça etkileyici..! kutlarım Sevgili Hülya Şimşek..!
Cem Özdemir
bir de küçük bir not bu arada (naçizane):
küçük yazım hatalarına da lütfen dikkat.. konsantrasyonu oldukça etkiliyor.
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta