Yalnızlığımca yaşıyor
Bitmiş bir depremin toz bulutu
Yıkıntıların içinden çıkar
Utanç pembesi bir gülhatmi
Varolmak herşeyin sonu
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Varolmak herşeyin sonu
Tükenmişliğin dibindeki tortu
Yalnızım ve daha güçlüyüm şimdi
Acıların aşısıyla şırıngalanmış
Su yalayan toprağı seyrediyorum
Bir yeşil umuda satılmış tohum
Aşkın kırılan ışık oyunudur bugün
Çöl aynaları serap yansır şimdi
YALNIZLIĞIMIZDAKİ VARLIĞIMIZI ANLATMIŞSINIZ
O VARLIK Kİ
ASLINDA HERŞEYİ GÖLGEDE BIRAKACAK KADAR BÜYÜKTÜR. ÖLÜM İSE SON DEĞİLDİR
ASLINDA ÖLÜM EN BÜYÜK BAŞLANGIÇTIR
SAYGILARIMLA
kargülü/ALMILA
Umutlar satılmamalı..hep saklanmalı bir yerlerde..
tebrikler
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta