Bir Yar in Yüreginden Sehit Ağıtı????

—Bir Yârın Yüreğinden Şehit Ağıtı—

Ey askerim…
Bir sabah ansızın sustu içimde kuşlar,
Gökyüzü rengini kaybetti.
Kalbime bir sancı çöktü,
Ve ben, ne olduğunu bilmeden
Adını kalbimden söküp göğe bıraktım.

O an anladım:
Toprak bir yiğidi aldı,
Ama gök, bir şehidi çağırdı.
Sen düşmedin,
Yavaşça alnını secdeye koydun.
Sana gelen kurşun değilmiş meğer,
Arşa yazılmış bir yeminmiş!
“Gel!” dediler.
Ve sen, göz kapaklarını değil,
Bir milletin duasını kapadın ardında.

Ey şehidim…
Alnında hilal, yüreğinde tekbir vardı.
Bayrak susunca, rüzgâr durdu.
Sancağın gölgesi kalbime düştü.
Bir anda içime sığmadın.
Terin gitmişti yüzünden,
Belki Kevser’den bir serinlik değmişti yerine.

Sana “Ne zaman dönersin?” demedim.
Çünkü biliyordum.
Gidişin bir yoldan değil,
Bir ebediyetten başlayacaktı.
Yastığın taş,
Yoldaşın dua olacaktı.

Ey vuslata yürüyen sevgilim…
Adını göğe yazdılar,
Ben kalbime.
Şimdi hangi gökte bekliyorsun?
Bir melek yarana dokundu mu?
Peygamber sana bir gül uzattı mı?
Ben ise sana
Hiçbir çiçek yetiştiremedim.

Seni ölürken değil,
Secde ederken hayal ettim.
Sana ağlamıyorum.
Sadece,
Bir milletin susarak içine gömdüğü sessizliğe
Ben de sustum.

Ama bil, ey askerim…

Ben sustum,
Sen konuştun bu vatana.
Ben diz çökmedim,
Çünkü sen ayakta kaldın.
Bayrağın gölgesinde adın var artık.
Ben artık bir yâr değil,
Seninle aynı toprağa yüz süren bir milletin sesiyim.

Senin gözlerinden gördüm vatanı.
Alnındaki secdeden öğrendim eğilmemeyi.
Ve sen gittin ya…
Artık bu milleti her sabah,
Senin adınla selamlıyorum:

Ey şehidim!
Ey bayrağım!
Ey can verilen toprağım!
Vatan Sağolsun
ALLAH YÂR OLSUN

-