Matem sinmiş gecenin karanlığına, bir yalnızlık var gecede..
Gökyüzü karalar bağlıyor. Uykuya hasret yorgun bu gözler yine yokluğuna ağlıyor.
Bir çığlıktır sensizlik, döner durur kalemimin ucunda. Gül dalı parmakların dokunur ruhuma. Kalemim sensiz cümlelere her dokunuşunda artçı acılar başlar yaralı yüreğimde, feryadım yankılanır yıldızlara..
Ve ben; Yazdığım bu şiir gibi yarım kalıyorum yokluğunda..
Yine senle başlıyorum her cümleye, ve çocuksu gülüşünü yazıyorum her kelimenin sonuna. Senle bittiğimi herkes anlasın diye..
Yüzbaşım, garajda nöbet tutarken
Hatırıma sıla düştü bu gece.
Güngören'in horozları öterken
Gönül kalktı yola düştü bu gece.
İçinde dışında yoktur yalanı
Devamını Oku
Hatırıma sıla düştü bu gece.
Güngören'in horozları öterken
Gönül kalktı yola düştü bu gece.
İçinde dışında yoktur yalanı
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta