BİR YALNIZLIK TANIM ÇEŞİDİ
"...Yalnızlık; bütün insanların toplamından kendini çıkarıp ve yine kendini kendine çarptıktan sonra, içselliğinde mitöz bölünmeleri de yaşayıp, kendini yine kendinle toplamandır ... Ki bu toplanışın adı; kendine yürüyüştür ...
Kendine yürüyen her insanın, vardığı yerde bulduğu yakınlık, bir noktadan sonra, başka hiç bir akrabalık aratmayacak doygunluğa ulaşabilmenin, varıldığı, en sükûnetli kalabalıktır ...Vs.vs.vs.'leri dillendirmeyi getiriverdi fikrime ... Tabii ki bana göre ...
Bakış açıları farklıdır, insanına göre .."
[ Sevda Sevgi LALOĞLU ]
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var