Bir Troya Öyküsü Ne Kadar Da Çağdaş Şiir ...

Kitaplar vardır, insan içinde yok olup gider. Sayfaları­nın arasında binlerce şey bulup, zaman içinde yolculuğa çıkar; yazılanlar da zamanın derinliklerine dair olmasına karşın gü­nünü, çağını bulur.

Savaşlar, bir yazgı mıdır? İnsanoğlu savaşageldiği için mi vardır? Yıkımlar sonucu mu günümüz uygarlığı oluşmuş­tur; yoksa, savaşlar daha yüce bir uygar­lığı engellemişler, gü­nümüzün hâlâ savaşan dünyasını mı oluşturmuşlardır? Kuşku mu var?

İşte bu sorulardır, ilk elde aklıma gelen, Christa Wolf’ün, Kassandra’sını okuduktan sonra, henüz kitabı elimden bırak­mamış ve hâlâ kitabın sayfaların­da gezinirken...

(Wolf, mitolojiye uzanır, kahin kadın Kassandra’yı bir “kahraman” olarak alır ve onun yazgısından yola çıkarak; ki kita­bının başında “Bu anlatıyla ölüme doğru gidiyorum” der Kassandra kadın duyarlılığının, bir yönüyle kadın sorun­sallığının, savaşın, politikanın, otoriter sistemin, ahlakın vb. kavram alanlarının metinsel çözümlerine girerek, özellikle Troya’nın yıkı­mını ve çeşitli efsaneler­deki tarihi spekülasyonları sergiler. Biz, Azra Erhat’ın izin­den giderek Troya dedik. (Kitapta ve birçok yerde Truva geçiyor.)