Otuz yıl önce seni gördüm.
Sanki ben, bir kör düğümdüm.
Sensiz ölü gibi, toprağa gömüldüm.
Şimdi senin, güzelliğinle çözüldüm.
Sensiz hayatta, bir solgun çiçektim.
Mekânın da elinden, su içtim.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta