Bir şiirin mısralarında öldüm.
Sevdayı anlatıyordu,
Aşkı müebbette kelimelerin acziyetinin yangın yangın köz oluşunu fısıldıyordu,
Öyle derin, öyle serin, öyle hoyratça...
Sadakatin imaniyeti, insanın mükemmeliyeti şiirin ana temasıydı...
Sahralara hasret kalmış deryanın suyu, Nesimi'nin diliydi..
İnsan acı çekerken nasıl da için için yanarmış, saman alevi gibi...
'Aman gelme' dedim, bak geldin işte
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Devamını Oku
Dünyaya meylin var, 'beşer'sin bebek
Bir bilsen dünyamız neyin nesidir
Ayırır ağzını işersin bebek.
Kimisi su katar içtiğin süte
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta