Bir Şiir Susmayı Seçti Şiiri - Gülay Özd ...

Beklerken

Umut,
dilin tadıydı
yüreğin adı gibi
yakın, ama tutamadığım bir şey…
Gelmeyecek bir adımı
her sabah yeniden duyar gibi
bekledim.

Gün,
rengini yitirdi dudaklarımda
gözlerim paslı bir cam gibi
yalnızlığa baka baka karardı.
Bir çay soğudu,
bir şiir susmayı seçti
ve ben
bir bakışın hayaline yandım.

Saatler çürüdü ellerimde,
gölgem bile terk etti beni.
İçimde,
her hatıranın kıyısında
bir azalma hissi…
Sen eksildikçe,
ben de azaldım.

Bir sokak lambası gibi
geceye yanarak kaldım
ışığım kimseye yetmedi.
Kendi sessizliğimi
duvarlara yazdım,
yüzünü
karanlıkta çizen hayallere anlattım.

Ve anladım…
Umut, bazen
dilin değil,
kapanmayan bir yaranın tadıdır.
Ve bekleyiş,
yavaş yavaş ölmenin
en şiirsel biçimidir.
08.08.2025
~ Gülay Özdemir ~