Bir şeylere takılıp kaldı umutlarımız.
Kağıtlardan yaptığımız gemiler battı,
Ve unuttuk sevmeyi...
Şimdi ince kederler barındırıyoruz yüzümüzün en derin çizgilerinde.
Kendi başımıza senaryolar yazıp başrol oynuyoruz en dramatik sahnelerde.
Alınıyoruz yarin bir sözüyle,
Ölümüm senden olur
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
Devamını Oku
bilinsin
ne uçsuz bir kan akışı
ne buğusu kadehte rakının,
ela ve sonsuz bir teneşir uykusu
gözlerinin ağlamaklı bebeğine...
' En huzursuz gecelerde sığındığımız ütopyalar adına... '
bu mısradaki imge,şiirin bütününden ayrılmış.şahane bir nokta olmuş.kalemine sağlık üstad.
Duygulandım evet tüm ışıkları södürüyoruz zamanın bir yerine ,peki yeni ışıklar yeni umutlarla yanmazmı.Biz sönsek bile
'Ve tüm ışıkları söndürüyoruz hayatın en anlamlı yerinde. '
Kim şu ruhunuzu kanırta kanırta çıkardığınız imgelerin, sadece bir imge olduğunu, hayal olduğunu öne sürebilir.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta