İzmir in o eşsiz gün batımında
Bir gündü, aylardan ocak ayında,
Birden o apansız esintiyle geliverdi
Sesinde o akıl almaz ufkun derinliği vardı,
Yalnızlığım ve yalnızlığımı yırtan sadece o sesti,
İçimdeki ürperti, heyecan; delişmendi,
Sanki birden yer yerinden oynayıverdi;
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta