Birer katre sen, ben, o
Deryalara damlayan
Damla umman arası
Bir devran bu çağlayan
Terkeyle sandalını
Yok kurtuluş batmadan
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Fenafillahı anlatmaya çalışmışız. Gerçek varlığın Vacibül Vücuda ait olduğunu anlatmaya çalışmışız. Ölmeden önce ölmeyi anlatmaya çalışmışız acizane, anlatamamışsak affola...
Sandalı batırıyorsun ve bunun kurtuluş için elzem bir fiil olduğunu söylüyorsun canım kardeşim ama bu anaforlar ve tusinamiler içiinde bocalayan sahil-i selamet müştaklarına sefine-i Nuhu da salık vermiyorsun! Denizin ortasında hem de onca tufan, bora salvosuna maruz iken bize hangi can simidini veya mübarek sefineyi takdim ediyorsun. Bu şiirde meçhul kalmış!
Bir pula neyi ve ya kimi satarsak, kar edeceğiz? Bu husus ta muğlak ve ürkütücü! 'Bir pula dünyayı satın' demek istiyorsan buna can-u gönülden Sadakte ve bil hakkı natakte 'derim.
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta