Sanma ki unuttum,
Hiç unutmadım ki seni!
Kendimi yitirdiğim tüm mekanlarda,
Başımı kaldırırken dizlerimden.
Kıraç bozkırların yamaçlarında buldum seni.
Bir elinde gelincikler,
Bir elinde mor sümbül.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?