Mevsimin ilk karı yağarken sokağa
Yeni tanışmıştık seninle,
O karlı günlerde soğuk günlerde
El ele dolaşarak ısınmıştık seninle,
Her gün beraberdik her gün mutlu,
Gelecek aydınlıktı gelecek umutlu.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta