Ey saçının teli ile yüreğimi serinlettiğim yârim!
Meğer gökyüzü sana borçluymuş bilinmezliğini,
Yıldızlar bakışlarına, parlaklığını, derinliğini,
Nice türkülerde göz pınarlarım sana doğruydu,
Senin içindi erken atımları yüreğimin,
Uzaklara âşık oldum oysa varlığını tenimde hissederken
Nefesim sana doğruydu son demimde,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta