Gözlerim kaçamak zamanların sığınma cısı oldu yine gülümseyen resimlerinde.
Sen diye diye devrederken günlerimi uzak çok ama çok uzak şehirlerde
İki nefeslik ömrün tiryakiliği tuttu
Vazgeçemeyeceğim bir anda rüyalarıma kelepçe vuran hayaline
Şimdi o hayal ve dudaklarımda bir armağan gibi ismin
Avuçlarımı kanatıyor kalemime gerçeklerden takdığın bu deli dizgin
Korkuyorum beni sonsuzluğa sürüklerken ezgin
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta