Gözlerim kaçamak zamanların sığınma cısı oldu yine gülümseyen resimlerinde.
Sen diye diye devrederken günlerimi uzak çok ama çok uzak şehirlerde
İki nefeslik ömrün tiryakiliği tuttu
Vazgeçemeyeceğim bir anda rüyalarıma kelepçe vuran hayaline
Şimdi o hayal ve dudaklarımda bir armağan gibi ismin
Avuçlarımı kanatıyor kalemime gerçeklerden takdığın bu deli dizgin
Korkuyorum beni sonsuzluğa sürüklerken ezgin
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta