BİR MANKURT SABİTLİĞİ
(Şiir Dostunun Mükemmel Bir Şiirine...)
Ürkekti bakışları... Telaş, heyecan ani,
Kurtlar sofrasında, yaşamaya müstahak...
Sırtlanlar, çakallar, dişler, pençeler gani,
Üstelik, bir kırık kalp, taşımaya müstahak.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Gün kurtlar sofrasına eli ayağı bağlı, kuzu gibi uzatılmışlığın günlerdir...Ruhlardaki dinginliğin yerini tedirginlik, panik atak günler almıştır ki yılkı atlar dan daha soluk benizli günlere şahitlik edilmekte...Umut güneşinin önünü kara bulutlar sarmış bene titreyip üşümekte... Ne kar yağar, nede güneşin çıkacagı var en çokta bizi bu kasvet öldürmekte...
Kalemine sağlık nebi bey kardeşim... Sevgi ve Selamlarımla...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta