Uğulduyordu rüzgârdan yer ve gök
Soğuktan buz tutuyordu elleri…
Zaman kışı sallıyordu,
Kurtuluş parkında bir serçe kuşu
Donmuş gözyaşı ile ağlıyordu.
İçine çökmüştü gözleri,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Kızılay'da bir büfede mercimek unundan hazır çorba satılıırdı yıllar önce. Kış gününde öyle güzel giderdi ki. Selam olsun Ankara'ya. Tebrikler. Sevgiler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta