Bir Kente Ağıt Şiiri - Hasan Kaplan

bir kentte yaşıyorum
ölsem kimsenin umursamadığı
kendine bile yabancılaşmış
insanlar arasında
harkes kimliksiz
nereden gelip
nereye gittiğini bilmemekte
yüzler boş bir bulvar panosu
gözler dipsiz birer kuyu
soğuk asık ve donuk
ya kuşlar
kuşlarına ne oldu bu kentin
güvercinlerine
kumrularına
nerede Bülbülderesi'nin bülbülleri
biliyorum boşuna
boşuna bir arayış benimkisi
sadece sokaklara verilmiş
bir isimden öte birşey değil artık
bu kentte kuşlar
beton yığınları
çirkin asfaltlar
berbat kaldırımlar
motor gürültüsü
eksoz dumanı
toprak tutsak edilmiş bu kentte
bir avuç apartman boşluklarına
çiçekler saksılara mahkum
ağaçlar onurun son savaşçıları sanki
kaderine yenilgi yazılan
İncesu deresi bir kanalizasyon
eski haritalarda ince bir çizgi artık
topyekün intihar ediyor bu kent
duyan yok
gören yok
herkes duyarsız
herkes umarsız.........