Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
"kendime " işte mesele bu dostum..
Kendime aşığım çünkü kendim de sen varsın ...
Aşkla tuttuğun kalemin daim olsun..
Saadetin sonsuz olsun . Gök kadın ..
Son cümlenin ''kendine '' olarak bitmesini dilerdim.
Bu devirde hatta her devirde böyle bir temiz aşk bulmak zordur. Evlad seni tebrik ediyorum. Sev ve bağlan ve terketme terkdilen olsan bile...
Yüce Allah' dan saadetler dilerim.
Allah' ımızın esmasından Ya Müheymin' i çok oku.
harika şiirleriniz var
aşk üzerine.....
aşkı sevdayı anlatan
aşk adına teşekkür ederim
öyle içden öyle samimi
bir hava veriyorki okuyucusuna
nasıl anlatsam yürekten kutlarım
Bir seferde defalarca okuduğum ender şiirlerden biriydi gerçekten. Yüreğinize sağlık harika bir şiirdi..Başlık harika, duygular harika akıcılık harika...Kaleminiz hiç susmasın şair yürek.
Çok güzeldi genç yürek. :)
Kutluyorum.
tam puan.
Müjdat Bilgin
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta