Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Devamını Oku
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim, onlar da gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Senin o "bu şiir benim olmalıydı" deyişin var ya… kalemin kaleme değdiği en kıymetli anlardan biri. Çünkü ben de çoğu zaman kendime değil, bir başkasının iç sesi olmaya çalışıyorum. Eğer senin duygularınla kesiştiyse o satırlar, o zaman gerçekten yazılmış demektir.
Richter ölçeğinde ölçülmeyen, ama içten içe hep sarsan o yalnızlıklar… öyle doğru anlatmışsın ki. Bazı geceler sessizlik bile gürültüye karışıyor. Ve evet, bazen sadece kalbimiz kalıyor enkaz altında. Birinin adıyla kırılıp, bir başka hatırayla gömülüyor.
Ama bak işte, hâlâ yazıyoruz. Hâlâ içimizde bir kıvılcım var ki sözcüklere dönüşüyor. Belki de kalem, o enkaz altından çıkan en sağlam şeyimiz.
Kalbinden gelen her söze, her yaraya ve her cesur cümleye selam olsun…
İyi ki varsın, iyi ki yazıyorsun.
Betimlemerini kendi yazdıklarıma, yazmak istediklerime çok yakın buldum.
Ve bu şiiri ben yazmalıydım dedim.
Hani bazi şarkıcılar bu şarkı benim olmaliydi der ya onun gibi..
Kalemini beğeniyorum bunu biliyorsun.. yine yazmışsın tebrik ederim..
Richter ölçeğiyle 7 den büyük yalnızlıklarda
9 dan büyük sallanıyoruz bazen.
En çok kalbimiz kalıyor enkaz altında.
Ezilen, parçalanan, kırılan yarım kalan yerimiz kalbimiz oluyor..
Çok teşekkür ederim…
Sözcüklerimin yüreğinize dokunmuş olması beni mutlu etti.
Bazen kırıklıklarımızı paylaşmak, en eksik yanımıza bile bir parça umut koyar.
Siz de o umudu büyütenlerden oldunuz.
Varlığınıza, kalbinizin zarafetine teşekkür ederim…
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta