Bir Hüznün Selası
Yokluğunun ilk sabahına sadece ruhum uyandı.
Kol saatim durmuş,duvar saati tersine dönüyordu.
Belli ki gün ağarmıştı,güneş haddinden fazla sıcaktı.
Avizelere kimse dokunmamış,
Geceden kalma yanıyordu,tüm evin ışıkları.
Şimdi saat sensizin ertesi
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar
Devamını Oku
Yıldız dolmuş gökyüzü ayaydın
Avutulmuş çocuklar çoktan sustu
Bir ben kaldım bir ben kaldım
Tenhasında gecenin avutulmamış ben
Şimdi gözlerime ağlamayı öğrettin ki bu yaşlar




yüreğine sağlık dostum tam puan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta