Ey hasrete renk veren, karanlık!
Aydınlığı sinemde tutan varlık.
Gün, geceye dalınca, etraf çok darlık.
Sevdalı yürekte, an meselesi ayrılık.
Hangi tende tuval olmuş, ağlayan yalnızlık?
Ruhumda bir feryat, kem gözlerde arsızlık.
Gözlerinde gördüm, yüreğime batan bağlılık.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta