Bir hastanenin acil servisinde büyüyorum

'Yaşa' diyerek attılar buralara beni
Toprak, bildiğim toprak değil,
'dal ' sandığım koskoca bir gemi!
mülteciyim desem değil
bilemediğim bir memleket buraları
ne içgüdüm yol gösterir
ne öncekilerin anlatılmış hikayeleri..
tökezledikçe kırılır dizkapaklarım
ne ben doğrulabilirim
ne de kaldırabilir beni elalemin elleri

Bir hastanenin acil servisinde büyüyorum
kan verildikçe kanamam artar
ne can veririm, ne iyileşir..
bildiklerinin hepsini unutmuş doktorlar

kalbimde unutulmuş tüm neşterler
sargı bezleri yumak yumak dil altımda
serum dedikleri görünmez izmaritler yüzer
mavi olmaktan uzak damarlarımda

kalp ameliyatım özürlü yapılmıştır üstelik!
...başkasının soluğuna bağlamışlar nefesimi
dikerken içinde 'birini ' unutmuşlar
kapakçıkları tıkalı, içinde pıhtı ve kemik..!
ölmekten 'kısa' diye vazgeçtim
ama yaşamak daha büyük delilik

..ve illaki birileri bırakmıştır beni
çocuk esirgeme adına hastane kapılarına
cami avluları ağlar bir taraftan,
bir yandan talan edilmiş insanlıklar
töresini bilmediğim bu dünyada 'yaşa'diye
zorlarlar ha zorlarlar...