İki yana bakarken yaşamdan yokken alamet
Önümde Çin Seddi duvarlar dikilmekte
Yumruklarım duvarları delerken şiddetle sabrederek
Kırılmadık kemiğim kalmadı ve hissetmiyorum artık
Nasır oldu ellerim kessen acımaz daha
Zehir versen girmez içeriz duvardan daha sıkı ellerim
Hırs tacımı giyip boynuma okurum meydan bu sedde
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta