Gözlerinde hüzünlü bir papatya.
Dilinde deli bir gül.
Gülümseyen sığ bakışlarında, sevinen geniş dalgınlıklarında...
Sesin gizli bir uğultu, nasıl da tutsak dudaklarımda.
Nefesin nasıl da alışkın soluğuma, kadim bir o kadar zarif...
Yağmuru seviyorum diyorsun,
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Devamını Oku
yağmur yağınca şemsiyeni açıyorsun...
Güneşi seviyorum diyorsun,
güneş açınca gölgeye kaçıyorsun...
Rüzgarı seviyorum diyorsun,
rüzgar çıkınca pencereni kapatıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta