Bir dert ki içimdeki,
varlığıyla ikiye böler gökyüzümü.
Nefret çukurlarını dolduran küfürler.
Acizlik okyanusunda batan yolcu gemileri.
Her şeyin düzelebilir olma ihtimalini çürüten o bakışlar ve yargılar.
Huysuz bir yaşlının son sözleri kadar aciz.
Korkusuzluk; hata duvarlarıyla çevrili hayatımıza
ilk baxışda vuruldum,
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Devamını Oku
gözlerine baxanda men
başın eyib utananda
utanışına vuruldum men
bezen asta bezen yavaş
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta