Yerlere dökülmüş sevgi kırıntılarını toplamak derdindeydim,
Ekmek kırıntıları gibi, bilirsin öyle yetişmişiz,
Öyle öğrendik, günahtır, üzerine basılmaz nimetin
En büyük nimet değilmidir karşılıksız verilen sevgilerin
Konak Meydanında buğday tanelerini savururlar ya
güvercinler ürkek, titrek, hep gözleri insanlarda bir taraftan
taneleri toplamak telaşında,
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta