pelerinini ve maskesini çıkardığında tanıdım 'zaman'ı..
dişlerindeki metal dolgular ne kadar kötü görünse de,
hep yeni traşlıydı yüzü ve genç duruyordu yine..
içinden geçen trenin penceresinden uçup kaybolan anılardı
rüzgarın azizliğine uğramış geçmiş..
telaşından el sallamaya fırsat bulamamıştı kimseye
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
