Bir Çare Şiiri - Kasım Kobakçı

Bu gece mesken tuttu,
Hissiz ayaklar,
Kent pasajlarını...
Uyuşturulmuş toy bedenler,
Keklik sekişli fahişeler,
Biri var ki…!
Cılız aydınlık, nur ışığında,
Çare,
Deva ağacı,
Karanlıkta körelmiş, gör gözüme,
Bir çare.
*
Keşke olmasaydı edepsizliği, bu solucanların.
*
Büklüm beden...
Dert ortağı canileşen,
Baş belası,
Leş kargalar,
Zembil zembil çeşmeler.
*
Yavaş şair!
Hırsızlar yol ağzında kol gezer.
*
Karşımda ise, kara gözlü, teberikli kızlar var...
Dudak büker,
Süzen sihir kara gözler,
Meleke.
*
Yan masa da…!
Uğultu çıkaran ibibikler...
Sivri dili...
Galyen içip, esrar çeken...
Şer ötücü,
Şerciler.
*
Dıbı dıbı çalan, dümbelek’in…!
Dümbeleği,
Kulak delen,
Gürültü,
Sözüm ona türkücüymüş,
Samsundan satın alma,
Anırma.
*
Eee desene…!
Kurt kocamış, olmuş köpek önde,
Maskara.
*
Alaydadır, gülmelerin félinde ki…!
Pejmürde.
*
Kadehlerse..!
Biri gider, biri gelir,
Peş peşedir,
Sırala ha sırala.
*
Şair bu ya…!
Demlenir aşka gelir,
Sarhoş dile, bir türküdür dolanır,
Dese mi ki, demese mi?
Şaşırır