Bir yangın yerinde kavrulur gönül,
Gelip de bir damla su verenim yok.
Yanıp da tutuşur çaresiz kalır,
Bu yangın halimi bir görenim yok.
Sevgiler vefasız olmalı mıydı,
Gönüller çaresiz kalmalı mıydı.
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
