Bayramlar hüzün getiriyor bana neş’eye hasret
Bir nefes kadar yakındın bana bir ırmak gibi
Yol gösteren pusulamdın aydınlatırken beni
Vedalar erken bir yıkım oldu içimde sönen
Kalmadı rengi nefes alışların gitti senle beraber
Yine sensiz bir bayram bana solgun bir gün…
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta