Sen, yitip giden zamanın avuçta kalan gölgesi,
küller içinde parlayan son kıvılcımsın.
Sen, suskun bir gecenin en gürültülü çığlığı,
zamana direnen eski bir yemin’sin.
Sen, yarım kalmış cümlelerin eksik hecesi,
rüzgârın ezberlediği kayıp bir nefeste.
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta