İnsan sevmekten yorulur birden bir akşamüstü
Issız gözlerinden yaşlar dökülür
Mutluluk düşünsen umularına kar yağar
Buz tutar yüreğin
Unutulmuş resimler gibi hayatı seyredip
Sararmış tozlu raflara kaldırırsın
ama kırgın,ama yılgın,ama yorgun
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan